20. Przegląd Sztuki SURVIVAL PIGUŁY / PILLS 24-28.06.2022
dawny szpital Betania ul. Generała Romualda Traugutta 118, 50-422 Wrocław
zespół kuratorski: Michał Bieniek, Anna Kołodziejczyk, Małgorzata Miśniakiewicz, Ewa Pluta, Daniel Brożek
artystki i artyści: Laia Abril, Krystian Truth Czaplicki, Volkan Diyaroglu, Pablo Ramírez González, Maja Janczar, Kamil Kak, Monika Karczmarczyk, Dana Kavelina, Maksym Khodak, Alina Kleytman, Adam Kozicki, Agata Lankamer, Katarzyna Malejka, Magdalena Mądra, Martyna Modzelewska, Horacy Muszyński, Małgorzata Mycek, Adam Nehring, Iwona Ogrodzka, Zofia Pałucha, Valentina Petrova, Przemysław Piniak, Katarzyna Podpora, Martyna Poznańska, Aleksandra Przybysz, Jakub Rokita, Anna Scherbyna, Jarosław Słomski, Aleksander Sovtysik, Kuba Stępień, Kamil Subzda, Tytus Szabelski, Sofia Topi, Daniela Weiss, Katarzyna Wyszkowska, xyckshyt, Rafał Żarski
Przegląd jest współfinansowany ze środków Gminy Wrocław / www.wroclaw.pl
Piguła jako symbol wyboru i zmiany relacji jednostki wobec otaczającej rzeczywistości sięga co najmniej wieku. W internetowym języku bycie „spigułowanym/spigułowaną” oznacza też polityczne przebudzenie. Ideologia ujęta w farmakologicznej symbolice sugeruje korporealną relację, w której przyjęcie określonego światopoglądu oznacza jego dosłowne wcielenie.
Nie tylko powszechność, ale też systematyczny wzrost liczby osób przyjmujących substancje psychoaktywne bywa rozpoznawany jako symptom i skutek zmian społeczno-politycznych oraz przemian technologicznych i systemowych. Historia legalizacji i kryminalizowania poszczególnych substancji psychoaktywnych stanowi istotne świadectwo przemian kulturowych, społecznych i politycznych.
W swoich niedawnych analizach rave’u McKenzie Wark zaproponowała koncepcję „ketaminowego femunizmu” [ketamine femmunism]. Paradoksalnie więc poszukiwanie przestrzeni radykalnych możliwości i potencjalnych form wspólnotowości wiąże się dziś z substancją, której działanie opiera się na osłabieniu transmisji do mózgu bodźców zewnętrznych. Dysocjacja, wiodąca do depersonalizacji i poczucia odrealnienia, okazuje się tu nie tylko odwróceniem spojrzenia od rzeczywistości. Być może nakreśla to nowy model relacji; być może to tylko kolejny sus w głąb króliczej nory.
